Eetstoornis in de kijker: ARFID

Geef een reactie

Verschillende voedings- en eetstoornissen worden beschreven in het Handboek voor de classificatie van psychische stoornissen (2014). Voor sommige mensen is dit handboek beter gekend onder de afkorting DSM. Intussen zijn we aan de vijfde editie toegekomen.
Wist je trouwens dat de Nederlandse benaming eigenlijk veel correcter is dan de Engelstalige (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders)? Met de term ‘classificatie’ wordt veel eerlijker benoemd waar het handboek voor is bedoeld: het classificeren van stoornissen en hun bijhorende symptomen. Classificeren wil niet meer zeggen dan: in groepen verdelen. En dat is iets wat wij allemaal doen, de hele dag door. Een voorwerp dat bestaat uit een rond plateau met eronder vier stokken? Dat noemen we een stoel. Als het maar drie stokken heeft, noemen we het al eerder een kruk. Dat is dus classificeren. Een probleem waar je ernstig onder lijdt en dat je functioneren belemmert, en waarbij je minstens één keer per week een eetbui hebt gedurende drie maanden, én waarbij je last hebt van een overmatige preoccupatie met je lichaamsgewicht en -vorm, én waarbij je ook nog eens compenseert? Dat noemen we dan boulimia nervosa. Het is een classificatie van gedragingen of patronen die we kunnen observeren of die we kunnen bevragen bij mensen die er last van hebben.

In dat Handboek lezen we in het hoofdstuk over voedings- en eetstoornissen ook meer over de Vermijdende of Restrictieve Voedselinnamestoornis. In het Engels: Avoidant and Restrictive Food Intake Disorder, of ook wel afgekort tot ARFID.

Deze eetstoornis komt voornamelijk voor bij jongere kinderen, maar behandelaars herkennen het hoe langer hoe meer ook bij adolescenten en volwassenen. Toen ik een aantal jaren geleden in Praag op de International Conference on Eating Disorders (2017) aanwezig was, hoorde ik er zelf voor het eerst wat meer over. In een boeiende workshop met o.a. dr. Bryant-Waugh en dr. Cooke van het Feeding Disorders Team aan het University College Londen leerde ik er meer kennen over deze nieuwe diagnose.

Het grootste verschil tussen ARFID en eetstoornissen als anorexia en boulimia nervosa is wel dat mensen met deze eetstoornis geen angst hebben om in gewicht aan te komen. Hun problemen met voeding hebben met andere angsten of moeilijkheden te maken. Verder vinden onderzoekers dat er procentueel iets meer jongens zijn met ARFID (ongeveer 30%) dan met Anorexia nervosa (ongeveer 10%)..

Doorgaans worden drie groepen onderscheiden bij personen met ARFID:

  1. ARFID met voornamelijk angst voor bepaalde gevolgen, zoals angst om te stikken of te braken of angst voor gastro-intestinale problemen (zij ervaren vb. dat het eten van bepaald voedsel tot buikpijn leidt);
  2. ARFID met inadequate of restrictieve voedselinname, vanuit een gebrek aan interesse in voeding (zij ontwikkelen snel tekorten door eenzijdige voedselinname);
  3. ARFID vanuit sensorische overgevoeligheid (zij houden niet van voeding met bepaalde structuren)

Wanneer kinderen met ARFID opgenomen worden, is dat doorgaans omdat er lichamelijke tekorten optreden door eenzijdige voeding, of omdat het lichaamsgewicht zo gedaald is wanneer kinderen lange tijd niets of veel te weinig eten (vb. uit angst om te braken).

De behandeling van ARFID is echt wel anders dan bij bv. Anorexia nervosa, juist omdat de mentale preoccupatie met lichaamsgewicht en lichaamsvorm afwezig is. Ook hier is een multidisciplinair team nodig, met aandacht voor gedragsverandering (vb. mensen aanleren om voeding met verschillende structuren uit te proberen: krakend, brokjes, slijmerig,…) en ook voor exposure therapie (vb. om mensen te helpen met hun angst om te braken of te stikken).

In februari 2021 verscheen een boeiend boek over deze problematiek: Over leven met ARFID. Auteur Rita Maris verzamelde daarvoor bijdragen van vele professionals en ervaringsdeskundigen over het leven met en behandelen van selectieve voedselweigering. Het boek kan alvast online besteld worden.

Intussen verschenen ook nog:
ARFID te lijf!
Thijs lust geen ijs
Thijs en Trees leren eten (binnenkort beschikbaar!)

Meer lezen?
Meer informatie vind je bij de collega’s van Eetexpert

Dit artikel is een herwerkte versie van de bijdrage in Lichtpunt 3 (december 2020), het driemaandelijks digitaal tijdschrift van ANBN vzw. Ook interesse? Word lid van ANBN voor 10€ en ontvang het tijdschrift in je mailbox!

Maar je ziet er helemaal niet autistisch uit

Geef een reactie

Deze recensie verscheen eerder in Lichtpunt 2 (oktober 2022), het driemaandelijks digitaal tijdschrift van ANBN vzw. Ook interesse? Word lid van ANBN voor 10€ en ontvang het tijdschrift in je mailbox!

recensie_autisme

Korte samenvatting

Een jonge vrouw beschrijft wat het betekent om autistisch te zijn, waar ze tegenaan loopt en hoe lastig het is om zichzelf te handhaven in een cultuur van neurotypische personen die aan de norm voldoen.

Autisme: dat is toch dat je supersnel kunt uitrekenen dat 7 augustus 1984 op een dinsdag viel? Nou… nee. Bianca Toeps legt je in dit boek haarfijn uit wat het wél betekent als je autisme hebt.

Dat doet ze bijvoorbeeld door te kijken wat de wetenschap zegt over autisme (en waarom sommige theorieën de prullenbak in kunnen), maar ook door haar eigen verhaal te vertellen, en andere mensen met autisme te interviewen. Bianca beschrijft op een frisse en luchtige manier de verschillende situaties waar je als autist tegenaan loopt in het dagelijks leven. Daarnaast geeft ze niet-autistische mensen tips: wat je doet als iemand je liever niet aankijkt, waarom je soms beter kunt mailen en vooral waarom het helemaal geen compliment is als je zegt “maar je ziet er helemaal niet autistisch uit!’

Mijn persoonlijke indruk

Wat een heerlijk nuchter en tegelijk zalig grappig boek! Nochtans schuwt Toeps ook de ernst niet, want leven met autisme is vaak geen pretje. Ik hou van de combinatie van het persoonlijke verhaal en de meer wetenschappelijke benadering. Zo wordt het een boek met degelijke inhoud, die voor iedereen te begrijpen valt. Wil je je beter kunnen inleven in mensen met autisme, die voor de buitenwereld ogenschijnlijk ‘goed’ functioneren, dan is dit zeker een aanrader!

Stop anorexia nervosa

Geef een reactie

Maandag 26 juni organiseerde ANBN de boekvoorstelling ‘Stop anorexia nervosa’, waarbij ik dr. Johan Vanderlinden mocht interviewen. Het werd een boeiend gesprek over de behandeling van eetstoornissen door de jaren heen en het toenemende inzicht dat familieleden of naasten best ook betrokken en ondersteund worden.

In oktober 2020 verscheen in Lichtpunt 2 een interview met Johan, naar aanleiding van zijn pensionering op de Mind Body Unit in Gasthuisberg (UPC Kortenberg). We delen het hier graag opnieuw. Interesse om dit driemaandelijkse tijdschrift in je mailbox te ontvangen? Word lid van ANBN voor 10€.

Interview Johan Vanderlinden Els VerheyenDownloaden

Groeicursussen bij eetstoornissen – April 2023

Geef een reactie

Van 3 tot en met 7 april 2023 organiseert Saltare vzw opnieuw groeicursussen voor mensen met een complexe band met eten. Er is een groep voor minderjarigen (15-18 jaar) en een voor volwassenen (18-plussers).

Ook al zijn deze Groeicursussen bedoeld voor mensen met een complexe band met eetstoornissen, toch staat eten er niet centraal. We werken rond onderliggende thema’s zoals zelfwaardering, controle, faalangst, perfectionisme, lichaamsbeleving, grenzen, zelfzorg,…

In gesprekstherapie werken we vooral verbaal en staan we stil bij onze gedachten, gedragingen en gevoelens op een verbale manier. Adventure therapy of Outdoor therapy is een andere therapeutische manier om in contact te komen met de thema’s die voor jou belangrijk zijn. Door het contact met de natuur en met lotgenoten ervaar je gelijkaardige processen als wat je tegenkomt in je dagelijks leven. Door de veilige context en het ervaringsgerichte leren proberen we mensen uit te nodigen om iets anders te doen dan wat ze altijd gewend zijn om te doen. Via ‘Challenge by choice’ kan je uitdagingen aangaan en zoeken naar wat jij nodig hebt om verandering te brengen. We dagen je uit om de comfortzone te verlaten en in stretch te gaan, zonder in de paniekzone te geraken.

De veranderingen die deelnemers ervaren zijn vaak op een dieperliggend niveau te merken: je voelt dat er iets in jou anders wordt, je komt bepaalde lastigheden tegen, kijkt ze in de ogen en voelt wat je nodig hebt om de confrontatie aan te gaan. Lees er hier meer over.

Heb jij interesse om deel te nemen aan dit groepstherapeutisch programma van 5 dagen, met nadien nog een terugkomdag? Neem gerust contact met ons op voor meer informatie of een gesprek.

Groeitraject voor jongeren

Groeitraject voor volwassenen

Dit groeitraject kan de ontbrekende schakel zijn om uit de spiraal van eten en/of vasten en/of overeten en/of compenseren te stappen. Na meer dan 10 jaar ervaring met deze Groeicursussen merken we bij deelnemers verandering op vlak van zelfwaardering, zelfvertrouwen, een dieper inzicht, motivatie, de rol van bewegen, grenzen respecteren, concentratie vast te houden en emoties, die je leven elke dag kleuren.

“A MIND THAT IS STRETCHED BY A NEW EXPERIENCE CAN NEVER GO BACK TO ITS OLD DIMENSIONS”

Wat?

Het groeitraject bestaat uit:

  • een intensief vijfdaags programma in ons cursusdomein in Anhée
  • een periode waarin deelnemers thuis aan de slag gaan met de doorleefde inzichten en ervaringen (half april – half mei)
  • een afrondende terugkomdag

De focus van dit programma ligt op het verkennen van de ervaring tijdens avontuurlijke activiteiten en het samenleven, incl. de gezamenlijke eetmomenten. We gaan uit van een algemeen erkend principe voor de behandeling van eetproblematieken, namelijk ‘eetgedrag als een symptoom van een onderliggende problematiek’. Door op een actieve manier in te werken op de dieperliggende processen, kan er ook aan de oppervlakte ‘iets’ veranderen.

Iedere deelnemer bepaalt zijn eigen grenzen. Bij elke activiteit wordt de groep en de deelnemer voor de keuze gesteld of zij de uitdaging willen aangaan. Je kan op ieder moment STOP zeggen. Er zal ook voldoende aandacht geschonken worden aan de eetmomenten die begeleid worden door een diëtist. Het aantal deelnemers wordt beperkt tot twaalf per groep, zodat iedereen tijd en aandacht kan krijgen. Op het einde van de vijfdaagse bepaal je op basis van je ervaringen wat je in jouw dagelijkse leven wil aanpakken. Zes weken later volgt een terugkomdag.

Voor wie?

Jongeren en volwassenen die beweging willen brengen in hun moeilijke relatie met eten en wat die band ‘voedt’. Je hoeft voor dit programma geen topatleet te zijn: een basisconditie waarbij je makkelijk 2 km kan wandelen is voldoende.

Praktisch

Waar?

Outward Bound Cursusdomein, Rue de la Molignée 104, 5537 Anhée

Wanneer?

3-7 april + terugkomdag 14 mei 2023

Begeleiding

De groeicursus voor volwassenen wordt begeleid door een ervaren & multidisciplinair team: Lieve Pensaert (diëtiste), Els Verheyen (psychologe en voorzitster ANBN) & Bert Vandenbussche (Outward Bound begeleider).

De groeicursus voor jongeren wordt begeleid door: Silke Manshoven (diëtist), Mara Reynders (klinisch psychologe i.o.) & Saskia Nauwelaerts (Outward Bound begeleider en psychotherapeute en klinisch orthopedagoge).

Kostprijs

€890 | Hierin zijn inbegrepen: Intakegesprek, begeleiding, verblijf (5 dagen, 4 nachten) op het Outward Bound cursusdomein in Anhée in gedeelde kamers van het kasteelgebouw, alle maaltijden, alle didactisch en technisch materiaal, toegang tot de actieterreinen, en een individuele ongevallenverzekering.
Verschillende ziekenfondsen betalen een deel van het inschrijvingsgeld terug (tot maximaal €300). Bij het intakegesprek wordt alle informatie meegegeven.

Inschrijven

Voor volwassenen: neem contact op via els@saltarevzw.be – 0479 94 89 90
Voor jongeren: neem contact op via silke@saltarevzw.be – 0475 20 36 09 of mara@saltarevzw.be – 0485 32 55 14
Aan de inschrijving gaat een intakegesprek vooraf: medische, fysieke en psychische screening zijn noodzakelijk (met bijzondere aandacht voor de band met eten). Dit gebeurt in een vertrouwelijke sfeer. De inschrijving is pas definitief na invullen van het inschrijvingsformulier en de storting van het voorschot van €200. Een gespreide maandelijkse betaling kan besproken worden.

Download hier de PDF-versie van de folder (volwassenen) of folder (jongeren).

Klaar voor de start van de rest van je leven?

Crossings 2022 – Factsheet Persoonsgerichte Experiëntiële Psychotherapie

Geef een reactie

Vrijdag 25 november organiseerde de Vlaamse Vereniging van Cliëntgericht-Experiëntiële Psychotherapie en Counseling (VVCEPC) voor het eerst haar boeiende (online) evenement ‘Crossings‘.

Deze novemberdag stonden er twee thema’s op de planning: de factsheet over de wetenschappelijke onderbouwing van Persoonsgerichte psychotherapie en de link tussen Focussing en Emotion-Focussed Therapie.

In het eerste deel van de ontmoeting vertelde Ellen Gunst ons meer over de zeer recent gepubliceerde NVP-factsheet Persoonsgerichte Experiëntiële Psychotherapie. Gunst was initiatiefneemster en erg nauw betrokken bij de uitwerking van de factsheet.
We werden meegenomen in de aanleidingen en het proces van ontwikkelen tot de uiteindelijke publicatie van deze factsheet. Zo kregen we een toeleiding naar een boeiende uitwisseling over de plaats van onderzoek binnen onze psychotherapiestroming, maar ook over de pijnpunten die naar boven kwamen om ons model wetenschappelijke ‘street credibility’ te geven.

Kadering
De factsheet Persoonsgerichte Experiëntiële Psychotherapie maakt deel uit van de NVP-serie wetenschappelijke factsheets over psychotherapie en is tot stand gekomen in samenwerking met de VPeP (Nederlandse Vereniging) en VVCEPC (Vlaamse Vereniging).

In deze factsheet vind je een omschrijving van persoonsgerichte experiëntiële psychotherapie. Je leest er dus meer over wat deze vorm van psychotherapie typeert en welke evidentie ervoor bestaat.

“Persoonsgericht betekent dat de patiënt benaderd wordt als een uniek individu. Het uitgangspunt is niet zozeer een DSM-diagnose, maar hoe de patiënt zijn of haar klachten en situatie ervaart en welke betekenis de klachten hebben binnen zijn of haar unieke levenssituatie, persoonlijke levensgeschiedenis en de existentiële uitdagingen die eigen zijn aan het menszijn. Naast het zich anders leren verbinden met de ander, staat het verdiepen en exploreren van de hier-ennu lijfelijk gevoelde innerlijke beleving centraal. Beleving verwijst naar de (impliciete) emotionele betekenissen die een persoon in de loop van zijn of haar levensgeschiedenis heeft ontwikkeld en die zijn of haar emotionele interpretatie van de werkelijkheid (ver)kleuren; alsook naar adaptieve of maladaptieve emoties en gezonde (gefrustreerde) interpersoonlijke behoeftes. De zeggingskracht van het lichaam heeft een belangrijke rol: door te focussen op en stil te staan bij innerlijke gewaarwordingen exploreert de patiënt zowel de eigen binnenwereld als het contact met de ander. Door de betekenis van de klachten te doorvoelen en te begrijpen, kunnen belevingen veranderen, onderliggende gezonde behoeftes voelbaar worden en komen nieuwe (existentiële) keuzemogelijkheden ter beschikking.” (NVP, Factsheet Persoonsgerichte experiëntiële psychotherapie bij volwassenen, p. 2).

Op basis van beschikbaar wetenschappelijk onderzoek biedt de factsheet een overzicht van de huidige bewijskracht ten aanzien van de effectiviteit ervan bij specifieke (DSM-geclassificeerde) psychische stoornissen en bij andere problematiek die vaak gepaard gaat met psychische problemen, zoals relatieproblemen.

Voor collega’s uit onze therapiestroming die hieraan meewerkten, is het een hele zoektocht en grote inspanning geweest, omdat we in feite een andere manier hebben om naar psychische problemen te kijken dan het DSM-denken. De Persoonsgerichte Psychotherapie maakt in principe gebruik van procesonderzoek (in plaats van classificatiediagnostiek): we kijken naar het proces van mensen, staan stil bij innerlijke conflicten en blokkades en zoeken een weg om daar verandering in te brengen. Zo wordt elke therapie een uniek traject. Naast dit uiterst individuele van persoonsgerichte psychotherapie, zijn er in dit soort therapieprocessen toch ook de typerende (grond)houding te herkennen, met een eigen interactiestijl, een bijzondere aandacht voor de experiëntiële beleving en de existentiële betekenislaag, en met ‘markers’ om specifieke interventies te initiëren.

In deze factsheet komt procesonderzoek niet expliciet aan bod. De resultaten die hier gepresenteerd worden, zijn dus enigszins beperkt. Wanneer er immers voor een specifieke interventie of een specifieke doelgroep (DSM-classificatie) nog geen randomised controlled trials werden gedaan, kan er niet gezegd worden dat een therapievorm ‘niet werkt’. We kunnen enkel zeggen dat we momenteel geen evidentie hebben om ons over de werkzaamheid uit te spreken.

Deze factsheet geeft antwoord op de vraag welke van de persoonsgerichte experiëntiële psychotherapieën voldoen aan de eisen voor wetenschappelijk bewijs die het Zorginstituut Nederland hanteert voor de werkzaamheid van behandelingen.

Het document kan je hier terugvinden.